ویروس کرونا که دامنگیر جامعه جهانی شد و ماندن در خانهها اجباری، آمار خشونت خانگی به شکل محسوسی بالا رفت. مشاجرههای روزانه، ترس از ابتلا، فشارهای اقتصادی و پیامدهای اقامت طولانیمدت در یک محیط بسته، زنان و کودکان را بیش از گذشته در معرض خشونت قرار داده است.
***
دو هفته از ابتلای «پروین» به کرونا گذشته و او سه روز پیش از بیمارستان مرخص شده است. خانواده پروین ساکن روستای اکبرآباد مشهدند و شوهرش از ترس کرونا حاضر نیست او را به خانه راه بدهد.
پروین که کارگر واحد بستهبندی تخممرغ دریک مرغداری در شریفآباد تهران است تا هفته گذشته صبح به صبح راهی محل کارش میشد و دم غروب که به خانه برمیگشت با انبوه ظرفهای نشسته، آشپزخانه آشفته و یک تشت لباس مواجه بود که باید با دست میشست. با همان لباس کارگری شیفت دوم کارش را شروع میکرد؛ شستشو و نظم دادن به اوضاع بهم ریخته خانه و پختوپز.
همسر پروین به بهانه بیرونقی کار در ایام کرونا، وقتش را پای تلویزیون میگذراند. او اشتیاقی به مشارکت در امور خانه از خودش نشان نمیداد و بعد از مرگ عموی جوان و به خاکسپاری عجیبش، با فوبیا و وحشت ویروس کرونا درگیر بود. عمویش را خودش روبهقبله خواباند و رویش را با سیمان و ساروج پر کرد. برای همین هم تا چشمش به پروین میخورد از او فاصله میگرفت و مدام سرکوفت میزد که بالاخره کرونا را با خودش میآورد به خانه...
No comments:
Post a Comment